Stwardnienie rozsiane zwykle rozpoznawane jest około 30. roku życia. Dwukrotnie częściej występuje u kobiet niż u mężczyzn. SM jest chorobą przewlekłą - nie jest chorobą śmiertelną, psychiczną ani dziedziczną.

Mimo stale prowadzonych badań przyczyny choroby ostatecznie jeszcze nie poznano. Dominuje hipoteza, że winny jest układ immunologiczny. W SM, tzw. chorobie demielinizacyjnej, dochodzi do niszczenia mieliny osłaniającej włókna nerwowe i ułatwiającej przewodzenie bodźców nerwowych.

W efekcie mogą wystąpić takie objawy jak:

• męczliwość (uczucie zmęczenia, które jest nieprzewidywalne lub niewspółmierne do wykonywanej czynności);
• zaburzenia wzroku (niewyraźne widzenie, widzenie podwójne, zapalenie nerwu wzrokowego, oczopląs, ból przy poruszaniu gałką oczną);
• problemy z utrzymaniem równowagi i koordynacją ruchów (utrata równowagi, drżenie kończyn, niestabilny chód, zawroty głowy, utrata częściowej kontroli nad kończynami, brak koordynacji ruchów, uczucie osłabienia mięśni, niedowłady);
• zaburzenia napięcia mięśniowego - spastyczność (wzmożone napięcie mięśniowe i sztywność mięsni, skurcze);
• zmiany w odbiorze bodźców (uczucie mrowienia, drętwienia, palącego gorąca, ból o charakterze przewlekłym, np. nerwoból trójdzielny, bóle pozostałych mięśni);
• zaburzenia mowy (mowa skandowana, spowolniona, bełkotliwa, zmiana rytmu mowy, trudności z połykaniem);
• zaburzenia funkcji pęcherza moczowego i jelit (potrzeba częstszego wypróżniania się, niepełne wypróżnianie się, utrata kontroli nad momentem wypróżnienia, zaparcia);
• zaburzenia w sferze seksualnej (impotencja, zmniejszenie popędu płciowego, zmniejszenie wrażliwości na dotyk i inne bodźce);
• nadwrażliwość na ciepło;
• zaburzenia percepcji i zaburzenia emocjonalne (utrata pamięci krótkotrwałej, trudności z koncentracją, oceną sytuacji lub logicznym myśleniem, obniżenie nastroju, depresja).

Czynniki, które mogą nasilać objawy SM lub wywołać rzut to: infekcje (zwłaszcza wirusowe z gorączką), wysokie temperatury, wyczerpanie fizyczne, urazy, stres, używki.